beni tek tük bırakıp gidenlerin hep tanıdıklar olduğunu düşünüyorum, ilk tepkim bu oluyor takipte bir azalma görünce. acayip. böyle, bir şey yazmışım, hani isim geçiriyorum filan ya, birinin hoşuna gitmemiş de "lan" demiş, "bu karı nasıl benden bahseder, hem de ne biçim yazmış, cık cık cık..."ya da "ulan o kadar takip ediyoruz beni nasıl yazmaz", falan. öyle bir kafa var, şaka değil. bir gün bir çiftimizin evine konuk oldum, kız "bizi de yazsana bloğa" dedi. "evi yazacaksan böyle beyaz ağırlıklı..." filan diye devam ediyordu ki ağzına kürekle vurdum. şaka şaka. ama vurmasam da vurduğumu, ev beyaz olsa da benim onu turuncu gördüğümü yazabilirim. bana güvenmek zorundasınız.
ha, belki de yazdıklarım batıyordur. kimsenin anlamayacağı şeyler değil, çoğunun anlamayacağı hisler yazıyorum zaman zaman. ona yapacak bir şey yok, hayat bu. ingiltere yazdıysam o benim gördüğüm ingiltere'dir. siz gidin daha güzelini görün inşallah yareppim amin. ha, benim gördüğüm, yaşadığım, solukladığım şekliyle hayat bu, yani, anlaşılmıyorsa ben ne yapayım. hep ayşe arman'dan veya yeni çıkan müzik grubundan, aman da ne güzel bi filmden bahsedecek değilim. öyle çok acayip bi hayatım da yok yani, bak daha müzik indirme işine çare bulamadım... ve liste sevmem. sürekli yaptığı şeyi anlatanı da, yaptığı şeyi sürekli anlatanı da sevmem ve bu iki cümle arasındaki farkı anlayanlar canımdır.
demem o ki, üzülmüyorum diyen yalan söyler aslında. halka mal olmuş insanlarız. metus, okunmasa yazmam dedi. ben gene yazarım da kaçınıza okuturum bilmiyorum. velhasıl an itibariyle sevgili 81 (veya reader'a bakarsak 86), kafamı hiç bulandırmıyorsunuz dersem yalan olur.
şahane değiliz ama bir yere gittiğini bilmek güzel. yoksa ben hep kendi kendime konuşuyorum ve kimsenin beni susturma imkanı olmadığı için de...
...
(14 Ocak 2011, İstanbul)
4 yazmadan duramayan var!:
"sürekli yaptığı şeyi anlatanı da, yaptığı şeyi sürekli anlatanı" anladım ve evet, hislerimi senden okumak çok çok güzel bellatrix! :)
anlayacaklar olduğunu bilmek de çok çok güzel :)
valla blogda iz(im)in olması güzel bi şeydir. hayatta da benzer bir iz bıraktığımı bana varsaydırır. başka türlü bir düşünce bana saçma gelir
yalnız tornistan yapmak gibi olmasın, onu demişimdir, münasabetsizimdir, ama maksat yazılanın okunmasıdır. "okunmasa yazmam"dan bir tık geçerli önerme "okunsun diye yazıyoruz"dur ki, canım bellatrix bu ikisinin farkını şak diye anlar. sıvadık sanırım.
zorla bakalım metus, nereye kadar :)
Yorum Gönder