Bir arkadaşın işten çıkarılacağını öğrendim dün, gecenin ikisinde. Gecenin daha münasip bir saatinde bu bilgi paylaşılmış fakat katıla katıla gülmekten bana haber vermeye sıra gelmemişti o saate kadar.
Beraber çalışmak istemeyebileceğim, çünkü başka bir iş yapması gerektiğini şiddetle düşündüğüm insanlardan biri gidecek. Bu işte bir parmağım varmış gibi hissetmiyorum, olması mı gerekiyor? Benim daha mutlu olmam veya kendimi suçlu hissetmem mi lazım?
Hissetmiyorum. Onun için olsa olsa sevinirim. Patrona ne demişti başka bir arkadaş, uzun zaman önce? "Beni kovmanız şu an üzüleceğim en son şey olurdu."
Beni kovmanız şu an üzüleceğim en son şey olurdu.
Sizin verdiğiniz gözdağının, suyun altındaki parçası eksik be abi. Sürükleniyor oradan oraya. Batırmaz bu Titanik'i.
***
Patron bir sosyal etkinlikten hastalık bahanesiyle kaçtı. Keyfi yokmuş. "Hastalık bahanesiyle sosyal etkinlikten kaçmak" diye bir kavram var, yakında psikoloji kitaplarına girebilir. Bakın etrafınıza, siz de görürsünüz birkaç tane böyle tip.
Bir video yapılmış giden bir adamın ardından, herkes aklına gelenleri söylemiş, iyi dileklerini iletmiş. Bizimkiler "sizi seviyoruz" demiş hep bir ağızdan, Gökhan bundan sonraki hayatında başarılar dilemiş, Dilara'lar kahkaha krizine girmiş, Bilge mandalinalar için teşekkür etmiş, Canan Bodrum'da bizi unutmayın demiş, Melih "arkadaşım" diye başlamış söze, Cüneyt hepimizin imrendiği emeklilik hayatında mutluluk dilemiş... Bizimki de ağzını açmış "Sektörde..." diye başlamış lafa.
Ve öncesinde "ya ne desem, panik oldum şimdi" diye pırpırlanırken birinden lafı da yemiş "Genel müdürün neden orada olduğu belli. Bir tek o sormadı ne desem, diye."
Bizimki çok bozulmuştur.
***
Üzülüyorum aslında, dalga geçiyorum sanılıyor hep ama yok, samimiyetle üzülüyorum.
Bir insanın "bence 35 yaşına kadar insanların geceyarılarına kadar çalışması gerekir" diyecek kadar hayattan tat almamış oluşuna üzülüyorum.
Onun dünyaya yüklediği bu yükün altında en çok ezilecek olan çocuğuna da üzülüyorum.
Yılbaşı günü "Ben bu akşam çalışacağım, çünkü herkesin eğlendiği bir günde eğlenemem. Herkesle aynı olamam. Böyle zamanlar bana çok anlamsız geliyor." demesine üzülüyorum. Eğlenmiyor olmasına değil, kendini başkalarıyla aynı olmamak adına eğlenmemeye şartlamasına.
Simsiyah giyinmesine ve simsiyah bir adam olmasına üzülüyorum.
Gerçekten.
Kalbim Unutmuyor
3 hafta önce
0 yazmadan duramayan var!:
Yorum Gönder