Dün gece seni rüyamda gördüm Elizabeth. Gerçek olsun diye bayağı uğraştım ama tabi ki olmadı. Neyse.

Hem seninle birlikte bir sürü şey de gördüm. Mesela kalkıp kahvaltı hazırladığımızı, sucuklu omlet yaptığımı (buradan anlamalıydım, ben hiç omlet yapmam ki!), bir kızın sarı-mavi-pembe alacalı saçlarını... Ama hep gözümü açtım, hep yataktaydım, hep yarım saat geçmişti aradan.

Rüyanın seninle olan kısmında mutluydum Elizabeth. Bazen gerçek gibi oluyorsun.

*

Bak bu sabah kalktık. Günün birinde kahkahalarla gülünerek yok olacak bir "kral" muhabbeti gibi geri gelmiş her şey. Aslında seviliyor her şey, her muhabbet. Herkes köftehor. Her şey güzel. Herkes mutlu, espriler kahkahalar havalarda uçuşuyor.

Hava güzel, deniz güzel, sen güzelsin Elizabeth.

Demek ki hayat güzelmiş. Bi gün ben de yiycem.