Kitapların sonunu önceden okumam Harry gibi. Öyle saçma şey mi olur? Hakkında hiçbir şey bilmek istemem hatta mümkün mertebe.
Merak kediyi öldürür, okuma zevkini arttırır.
Lakin bir blog takip etmeye başladığımda gider ikinci yazıyı okurum. İlk yazı dertlidir; ya ne yazsam derdiyle ertelenmiş, ya da fazlaca "ciddiye alınmamış"tır. Ayna karşısında yarım saat, yataktan kalkmış birine benzemeye çalışmak tarzı bir ciddiye alınmayıştan söz ediyorum. Evet, tam da böyle.
Şimdi ben mesela, desem ki mesela, hiç tanımadığım bir adamın yazdıklarını büyük merakla okuyorum. Bir "internet crush"ım var; adını biliyorum, yüzünü hiç görmedim. E merak ediyorum desem, mesela.
Bu sanal alemin ne ilk, ne ikinci, ne de son meselası olurdu.
Pek bir önemi de olmazdı da işte, uçup gitmesin diye yazdım.
(31 Ekim 2010, Hisarüstü)
Bahçelerde Börülce
1 yıl önce
0 yazmadan duramayan var!:
Yorum Gönder