yeşilin maviye döndüğü

bi yalnızlık.
anlık.
uzuuuun
değil.

dün valizimi iteklerken kendimi güçlü hissetmedim.
merdivenden indirmeye çalışırken de.
kimseyi görüp gülümsemedim kocaman.

bugün elektrikler kesildi evde.
ben ofisteydim.

ya. (noktalı ya.)

ben bu akşam eve gidecektim.

bi güzel yemeğimi yiyecektim.

valizimi boşaltacaktım.

ayağımı uzatacak, gözümü kapatacaktım.
bi nefes alacaktım, hmffff.

sonra uyuycaktım mis gibi.

ama elektrikler kesildi evde.

ve ben annemlere gittim.

sıkıldım.

en çok özlediğim, bu değildi ki.

yarın elektrikler gelmiş olsun eve,

ve benim ışığım yansın istiyorum.

(04 Ekim 2010)