1 Ekim 2010 bizim meslek için bir dönüm noktası kabul edildi. Dönüm noktası deyince de hep olumlu bir şey geliyor akla; sanki tüm dönümler iyiye doğru olurmuş gibi. Bizimkisi dibe dönüm de olabilirdi pekala. İçeri dönüm. Karadelik gibi kendi kendimizi yutabilirdik.
Bir şeyin bir günde değişeceğini; yok olacağını veya düzeleceğini düşünmek çok komik değil mi? Ne olacaktı ki, bir günde yasa mı çıkacaktı, şirketler mi kapanacaktı, araştırma mı sonlanacaktı?
Nitekim; kalktık, herkes birbirine günaydın dedi ve işine devam etti. Tıpkı her şeyin değişeceğini düşündüğümüz 18. yaşgünümüzün sabahı gibi.
Kalbim Unutmuyor
3 hafta önce
0 yazmadan duramayan var!:
Yorum Gönder