Tarafsız Futbolculuk

Sadece taraftarlık bile, başlı başına bir cinnet sebebiyken bazıları için; Metin Oktay, Rıdvan Dilmen veya Cihat Arman gibi oyuncuların yıllarca aynı takımda oynamaları, o takımı tutmaları ama bir yandan da içinde olmaları nasıl bir kudret göstergesi, bilemiyorum.

İşe profesyonel bakan adamları anlıyorum; Emre Belözoğlu "ekmek parası, kim verirse oraya giderim" diyor mesela. Yanlış mı? Değil. Ticaret bu. Ama işin duygusal bağı var, benimle şirketim arasında olandan farklı bir ilişki yok mu bu insanlarla takımları arasında? Demek ki kimileri, bunu göz ardı edebiliyor.

Tarafsız futbolcu olabiliyor.

Belki öyle gerektiği için günümüz şartlarında, belki de günümüz şartları bu yöne doğru değiştiği için... Demek istediğim, acaba genel olarak değişen ticaret kafası mıdır futbola da sirayet eden, yoksa insanlar ancak bu kadar bağlılığı kaldırabileceği için; yenildiğine kahrolacağı takımın yenilgisinde pay sahibi olmaya dayanamayacağı için işler bu yönü mü izlemektedir?

Manevi olarak güçsüzleşmemizin bir uzantısı veya göstergesi mıdır bu durum?

Rüyanda mı gördün sabah sabah futbolu derseniz, evet galiba öyle oldu.