Bazen

Daima diye şarkı biliyor musunuz, ebedi, temelli, sürekli diye de olabilir? Benim aklıma gelen bir Bon Jovi'nin Always'i var, o kadar.

Asla da aynı şekilde. Asla, katiyen, kesinlikle hayır diye şarkı var mı, varsa bile ben dinlemedim, varsa bile benimsenmedi demek ki... Bir Now or Never var, o bile sağ gösterip sol vuruyor; asla derken şimdi'ye bastırıyor vargücüyle.

"Bazen" üstüne ise ne kadar çok şarkı yazılmıştır, şu an bile aklıma dört tane geliyor: Nev, MFÖ, Mor ve Ötesi, Kırkaltı bazen'leri... Daha çok vardır eminim, benim bilmediğim. Yabancı şarkıları hiç düşünmedim bile dikkat ederseniz.

Neden ki?

İnsanoğlunun hiçbir duygusu bazen'den çok sürmediği, bazen'den daha sık görülmediği için mi acaba? Sürekliliğe kendimizi ittiremediğimiz için mi? Hemen sıkıntılar bastığı için, darlandığımız için?

Bazen geri dönmemiz gerçekten imkansız olduğu için olsa?

Olamaz mı?
Olabilir.

Halbuki hayatımda, ofiste olduğum şu 19 Mayıs'ta arkaplanımda sürekli olan tek şey müzik bu aralar, onda da sürekli bazen'ler vuruyor kulağıma.
"Sürekli bazen'ler." İroniye gel.
Sanırım resmen sıyırdım sonunda, cümlemize hayırlı uğurlu olsun.

19 Mayıs Atatürk'ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı kutlu olsun efendim, ben şu an "Ne mutlu Türk'üm diyene!"den ziyade, "işleyen demir ışıldar" ile "müzik ruhun gıdasıdır" arası bir kafadayım, hayatımı blog molaları kurtarıyor.

Saygılar sunarım.