Araf

Takı alıp, sonradan ona uygun kıyafet almışlığım oldu. Başlığı atıp, aylar sonra yazı yazmışlığım da; hatta son cümlesini yazıp, hala yayımlamadığım yazım bile var. Bir şarkı dinleyip, aylar sonra onun hakkında yazarken de buldum kendimi; ama ilk kez bu akşam, sabaha karşı sessizliğinde yazdığım ve arkasına hiçbir şarkıyı layık göremediğim bir yazım için fon müziği dinledim.

Ben yazdım, onlar müzik yaptı sanki; öyle oturdu içimde. Jigsaw falling into place, adeta.

♪

kalbin işine bak yüzüne bakamaz.

ağlar durur sen uyurken.

yalnız olamayan böyle mi yapar dersen anlarım.

aşkın içine bak, en güzeline

hem var hem yok mu, bile bile

adalet yok ya, canımı yakar bu sessizlik

yerimi bilmem,

bilmem ne taraftayım.

sesimi duymam,

ne zamandır araftayım.

kimler varmış içimde yoklama yaptım.

deliler çıktı, cellatlar bir de şeytanlar.

Gönül isterdi ki bu şarkıyı o yazıya ekleştiriveren ben olmayaydım (biliyorum, beklentilerim çok yüksek hayattan ama işte... huylu huyundan vazgeçer mi?)

Rahatladım desem yalan olmaz.