yok ben bugün yalnız bir şey yapamayacağım. yemeği bile yalnız yiyemeyeceğim.
bazen geliyorlar böyle.
hadi bi gaz. hadi bi ittir. (ne ara bu kadar enerjisiz kalmışım ki?)
bazen yemek yemek için bile birinin beni ittirmesi gerekiyor. zaten boğazım ağrıyor günlerdir. alıştım sanırım, burun tıkalı, boğaz ağrılı, alıştım ki hiç sesimi çıkarmıyorum. şikayet etmiyorum. doktora da gitmiyorum. öyle, yemek filan yememi hiç engellemiyor artık bu durum. bana ne.
kolpa bir burak kut şarkısı olmasaydı "hiç kimsenin hiç kimseden ne bi farkı var ne faydası" derdim size şimdi, anlatım bozukluğunu yazıya dökmüş olurduk.
gençler, hadi ben kaçtım.
size iyi eğlenceler.
Kalbim Unutmuyor
3 hafta önce
0 yazmadan duramayan var!:
Yorum Gönder