Bir arkadaşımın "Ben disimi fircalarken suyu kapatmayanlardanim.. Parasiyla degil mi?" gibi abuk bir beyanat vermesi üzerine, ilkokula döndüm aniden.Eğer yıllardır diş fırçalarken suyu kapatıyorsam, bunun sebebi ne haberlerdir, ne de küresel ısınma karşıtı kampanyalar...
Tek sebep ilkokul 1'de, Hayat Bilgisi dersinde bize okutulan "küçük su damlası" öyküsüdür. Bir su damlasının oluşumundan (doğuşundan) itibaren işe yarayacağı anı bekleyişi anlatılıyordu. "Bir gün ben de bir musluktan akacak ve birinin yıkanmasına yardım edeceğim" diyordu su damlası; ve nihayet o gün geldiğinde boş yere düşüyordu musluktan, dişlerini fırçalarken suyu açık bırakmış biri yüzünden... Sonuçta hiç işe yaramadan kaybolup gidiyordu ve çok üzülüyordu. Ben de çok üzülmüştüm. O kadar ki, hala aklımdadır hikaye.
Bir de Hayat Bilgisi işe yaramaz derler...
Fotoğraf için teşekkürler buro.
6 yazmadan duramayan var!:
bende hala çok üzülürüm o hikayeye :)
-
hemera
gerçekten mi? :) benden başka bir hatırlayan olmasına bile çok şaşırdım, ama çok sevindim.
ağzımızı çalkalamak için başımızı musluk hizasına indiriyoruz ya, ben onu yadırgıyorum.. gariptir :D
e ağza su alırken elinden doğru almak daha kolay diye eğiliyorsun, tükürürken de sıçramasın etrafa diye... Nesi garip bunun, anlamadım ama emin ol, kızların gözüne kalem çekerken ağzını açması kadar garip değil :)
ben de kızıma anlatacağım bu hikayeyi, çok teşekkürler.:)
Ah ne güzel :) Ona pirinçlerle ilgili gerçeği de anlatın olur mu?
http://bellatrixbegins.blogspot.com/2010/03/anneler-gunu-icin-pirincli-kutlama.html
:)
Yorum Gönder