Tencere mi, aman yarabbi!?

Yerli dizilerde bir şeye dikkat ediyorum (aslında birçok şeye dikkat ediyorum ama hepsini yazamam, bu girizgahla idare edin) yemek masaları pek aristokrat. Adam köşkte de yaşasa, normal bildiğimiz evde de yaşasa, masaya hep servis tabakları ve kaseleriyle, hep porselenlerle geliyor yemekler. Karaca'nın sunduğu Yaprak Dökümü'nü anlıyorum da, Atiker Otogaz Sistemleri'nin sunduğu Kurtlar Vadisi'ne ne oluyor mesela?

Neden böyle bir şey yapılıyor anlamıyorum. Masaya tencereyle yemek gelmesi o kadar bayağı bir durum mu? Sıradan mıyız yahu biz? Sadece "biz ortalama halkı konu alıyoruz" iddiasındaki yerli filmlere özgü bir şey değil tencere. Normal bir gereç. Hayatın içinden bir parça. Tencereyi lütfen yadsımayalım.

Bakın, tencereler. Hepsi birleşse bile cürümleri kadar ateşin üstünde dururlar.
Korkacak bir şey yok yani.

Bir de, dün annemlerde Öyle Bir Geçer Zaman Ki açıkken gördüğüm yemek sofrası var. Bir adam tek başına sofrada oturuyor, önünde hepsi ayrı servis tabaklarının içinde 5 çeşit yemek var. Bir de, adamın kendi önündeki tabak var, dolu bir tabak. Tabağın içinde apayrı bir yemek var, masadakilerle ilgisi yok!

Seyirci ya tiye, ya da hafife alınıyor bana kalırsa.

(26 Ekim 2011, Levent)

Konuyla alakasız ama...
Ali Kaptan'ın "işten anlamayan adam olmazsa o iş yürümez" lafı da iki negatifin birbirini götürdüğü güzel Türkçe örneklerindendi. Senaristler yazdıklarını tekrar okumalılar; ya da suflörler düzeltebilmeliler bir zahmet. Tabi hatayı fark edebiliyorlarsa.