Arabasına bir kağıt parçası bile koymayan bir adamı sevmişim. Baktım, zerre kadar bir vuruk yok arabada, bir çizik, bir normaldışılık. Arabada bir aux kablosu, bir araba kokusu, bir kağıt parçası, fiş, mendil, hiçbir şey yok! Lastikler bile her daim 32 bar'dır allah bilir!
Ah ne düzgünsün, ne tertipli, disiplinli adamsın! Maalesef ruhun yok.
Ve ben,
arabasına
bir
kağıt
parçası
bile
koymayan
bir
adamı
sevmişim.
Kalbim Unutmuyor
3 hafta önce
5 yazmadan duramayan var!:
öylesine dağınık bırakamayan insandan korkarım ben.. bir kağıt parçası, bir çer çöp, anısı varsa kalsın öyle düzensiz atılmasın düzene konmasın.. belki de en güzelini " bırak dağınık kalsın" diyebilenler yapıyordur.. mutluluk ordadır belki bellatrix ..
Ben de sevmem dağınıklığı zaten bir kağıt, sonra bir kutu, sonra başka şey iş ığrından çıkıyor sonra o yüzden bir kağıt mendil bile asla!!
April; bu benim için, kişiselleştirmektir işi. Benim masam da öyledir, orada oturduğum belli olur mesela. Ama bu bahsettiğim adam zaten işyerinde yasak olmamasına rağmen işten çıkarken küpesini takan bir adam. Belki kendisi öyle değil, ama burada taktığı maske fazla buz.
Vladimir; beni hayalkırıklığına uğratma, senden umutluyum :)
bi benim mi aklıma geldi.
"onun arabası var güzel mi güzel,
maalesef ruhu yok,
onun için hiç mi hiç şansı yok" :D
sevgiler, saygılar...
franny; ben onu düşünerek yazmıştım ama okuyanları bilmem :)
Yorum Gönder