Deliren Behlül figürü (kaçanını bulamadım)
Daha geçenlerde bir şarkı duydum, Adı Aşk'mış adı, Grup Düş söylüyormuş. (Kim lan bunlar? Bir ara Türk şarkıcılar ve Nokia cep telefonu modelleri takip edebileceğimiz kadar düşük bir frekansla değişiyordu, hey gidi günler...) Şarkının bir kulağımdan girip diğerinden çıktığını sanıyordum ki şu sözleri dikkatimi çekti:
İçimde garip bir ateş var
Ne olur yaklaşma yar
Kenan'dan sonra bana
Roma'yı yaktırma yar
Diogenes mezarında takla atarken, ben "Ne dedi? Kenan'dan sonra mı dedi?" diye durumdan emin olmaya çalışıyordum.
Artık dünyadaki her şeyi tükettik, kendi kendimize referans veriyoruz. Üniversite sıralamasında öyle bir iddiamız olamadı ama popüler kültürde olabilir derim ben (hem o kadar kültür başkentiyiz, her ne kadar 2010'un ikinci yarısında bunu unutmuş görünsek de): Yarın öbür gün referans sayısı haddinden dünyanın en popüler kültürü / en kültürlü popülaritesi bizim olacak lan, sevinsenize!
Bi de etki değerimiz yüksek olaydı iyiydi tabh... Kısfmet.
(17 Eylül 2010, TGI Friday!)
0 yazmadan duramayan var!:
Yorum Gönder