Bugün, Hrant Dink'in doğum gününü kutlayamadığı gün, demiş Yekta Kopan.
Hrant Dink ile, doğumgününü hatırlayacak denli samimi bir ilişkim yok. Kendisini ve yazılarını belli birkaç yazı okumuşluğum hariç takip etmezdim, öldürüldükten sonra da belli birkaç yazı hariç takip etmedim. 19 Ocak'ta ve yıldönümlerinde sokaklara dökülmedim ve Ermeni olmadığım kadar Türküm.
Öte yandan, Cem Yılmaz'ın deyimiyle "pozitif bir nötrlüğüm var" Hrant Dink'e karşı. O şerefsiz avukat gibi ağzımdan köpükler saçarak Hrant Dink'i vatan hainliği ile suçlamıyorum. Üzüldüm, üzülüyorum hala ve bu işin sündürülmesine, o beyazbereliyi tutan maşanın hakkını bulamamasına çok kızıyorum.
Lakin...
Bunu da birçok şey gibi çok abartıyor insanlar. Ailem ya da köşedeki manav değil bahsettiğim. Boğaziçi çimlerinde oturan, reggae müzik yapan, entel, orta kantinde (eskisine tabi) düzenli olarak toplaşan insanlar. Biri kendini harcayıp "ülkedeki son güzel adam" diyor Hrant için; bir diğeri her şeyi boykot ettiği halde 19 Ocak'larda iki eli kanda olsa Halaskargazi caddesinde, öbürü çığırıyor hepimiz Ermeniyiz diye.
Bence; son güzel adam değil, son güzel Ermeni de değildi Hrant. Onlardan biriydi, bir gazeteciydi ve fikirleri nedeniyle öldürüldü. Uğur Mumcu gibi, Abdi İpekçi gibi ve hiçbir farkı olmadan.
Hani Atatürkçülük tartışılıyor, hani o putlaştırılıyor ya; "Atam sen kalk da ben yatam" olmaz ya... Türküm diyemeyen adamın temsili Ermeni olmaya can atması; Atatürk için yapıldığında dalga geçilen şeyle, şu an Hrant Dink için yapılanların çok benzer olması beni düşündürüyor: Bakalım bu trend ne kadar sürecek?
Huzur içinde uyu Hrant Dink. Ben sadece bu kadarını diliyorum.
(15 Eylül 2010, İstanbul)
7 yazmadan duramayan var!:
Bazı yazıları ve söylemleri zamanınde beni rahatsız etmiş olsada ölmesini istemezdim.İnsan olarak hakikaten üzüldüm.
Hakikaten 2 dakika Türk olamayan insanlar bir anda nasıl ermeni oluverdiler bende hayretler içinde kaldım.
Neyse Toprağı bol olsun huzur içinde yatsın.
Allah'ın işi kaç zamandır niyet ettiğim bloga yorum yazma işinin bu yazıya kısmet olması sanırsam...
http://www.habertakip.com/haber/_YAKINDAN_KUMANDAN-578461
Murat Belge'yle Orhan Pamuk arasında geçen muhabbetin bir benzerinde Hrant'ın özne olduğundan bahsetmiş miydim?
cemo,
Benimkisi pek şaşırma değil de, bir bekleme... Kısa dönem hafıza kaybımızla ünlüyüzdür biz. Hrant Dink'in hatırlanmayacağı zamanı isteyerek değil ama merakla bekliyorum.
metus,
Hayırdır inşallah diyorum (yorum için), bir dahaki görüşmemizde bahsetmeni dileyelim o zaman.
Kaç zamandır niyet vardı ama o kadar güzel yazına bir şey karalamayıp, ilk yorumumda itiraz kabilinden takılmak sana biraz haksızlık oldu sanırım, ama hayalkırıklığımı erkan goloğlu vasıtasıyla yansıtmak istedim sadece...
metus, senden de baska turlusu beklenmezdi :) yorum icin soyluyorum bunu. yoksa, insan muhafazakarligin bu konulara da sirayet etmesini bekliyor aslinda... ben de hayalkirikligi icindeyim ama baska sebeplerle belli ki. konusuruz.
sanırım burada benim söylediğim bir lafa referans var, tesadüfen geldiğim yeri terk etmek olmaz: ermeni olmak, türk olmanın reddi değil, bu topraklarda türk olmadıkları için katledilen insanlara yoldaşlık etmek, "sizi katletmeye devam etmeleri için bizi de katletmeleri gerekir" demektir...
hrant figürü üzerinden yürüyen güzelleme ise, bu ülkeye ait farklı kimlikleri kendi bünyesinde buluşturabilen, o ya da bu milliyetçiliğin tuzaklarına düşmeden, anadolu halklarının birbirlerinin içine geçmiş acılı varoluşlarının hikâyesini anlatmış oluşunda saklıdır. "son güzel adam", elbette bir mecazdır, ama aynı zamanda sosyolojik/tarihsel bir an'ı anlatır... bundan sonra hrant'ın hikâyesi gibi hikâyeler anlatmanın istatistiksel ve psikolojik imkansızlığına dair.
atatürkvari bir putlaştırma ise asla değildir. atatürk bir iktidar sembolüdür, hrant ise iktidarsızlığın, iktidarsız bir dünya arayanların... ve diğer öldürülen gazetecilerle elbette belli bir kategoride yan yana gelebilir, ama bir arada olduğu diğer kategoriler de 1909, 1915, 6-7 eylül falandır... bu yüzden aynı kefeye koyulup "onlardan biri"ne indirgenemez.
çok geç ve bağlamsız bir cevap, ama susamadım. sevgiler
Seni çok sevdiğimi bilirsin varolmayan şövalye, o lafı etmen beni o kadar üzmüştü ki anlatamam. Twitter'da ilk gördüğümde de yazmış olmalıyım benzer bir şeyi.
Ben de bundan korkuyorum işte. Hrant figüründen. Hrant figürünün, yoldaşlıktan öte bir hal almasından. Bir şeyi savunurken başka bir şeyin delisi olarak bulmaktan, kendini. Yoksa eminim Kemalistler de iyi niyetli ve özünde iyi insanlardır, tanısak çok severdik. Bu noktada bağdaştırdım bu ikisini.
Hrqant Dink'in öldürülmesine de sadece Ermeni olmasının değil, başka bir damarı tetiklemiş olmasının neden olduğunu düşünüyorum. Elbette yanlış anlaşıldı, ama konumuz o değil. İşte bu yüzden hepimizin temsili Ermeni olmasının işe yarayacağını sanmıyorum. İçimizi rahatlatabilir belki.
Sanırım en ters düştüğümüz nokta, son cümlen. Bence ortada indirgenecek hiçbir şey yok; biri diğerinden daha az kutsal değil.
Sevgiler canım.
Yorum Gönder