Ye Dua Et Sev Evlen Çocuk Doğur Öl

"Ye Dua Et Evlen" diye bir kitap gördüm yeni çıkanlar arasında, bildiniz mi, "Ye Dua Et Sev"in devamıymış.

Sex and the City'yi yerden yere vuran ama bunu seven kitle var ya; işte onları pek samimiyetsiz buluyorum, yalan değil. Bir hayat tarzıysa kakalanmaya çalışılan, e iki taraf da yapıyor bunu (ayrıca bunu Apple da yapıyor ama hepiniz iPod kullanıyorsunuz yine de, yalan mı?) Bir tanesi Javier Bardem'e, Ferrarisini Satan Bilge kafalarına, kişisel gelişim/otokontrol şekillerine oynuyor; diğeri kadınsal ilişki triplerine.

Hangisi daha samimi allaseniz?

Ye Dua Et Sev'in konusunu okuyup fragmanını izledim. Filme gitmedim (anneyi götüreyim diyordum ama kardeşten ağır veto yiyince kaldı). Film nasıldı diye sordum giden bir arkadaşıma, "valla bilmiyorum ama o kadar çok şarap içtiler ki bizim de canımız istedi" diye cevap verdi. Özeti bu yani. Başrolde "Acılı bir boşanmanın ardından toparlanmak için İtalya'ya, Hindistan'a, oradan da Bali'ye giden bir kadın..." Allah herkese böyle boşanma nasip etsin. Sonracıma efendim bilmemkimle çıkmaya başlamış da mürit olmuş, o manastırda bu manastırda kalmış, kendini veya hayatın anlamını keşfetmiş, mutluluğun resmini çizmiş ya da artık her neyse... Ee, bize söyledin mi ne keşfettiğini? Yok. Ah, bayılıyorum bu konusuz konulara!

Sevmiyorum arkadaş, kişisel gelişimli, kendini bulmalı kitapları sevmiyorum. Reikinin beni şimdiye kadar inanmadığım şeylere inandıracağına, pozitif düşünceyi kuantum kitapları hatmederek hayatıma sokacağıma inanmıyorum. Metal bıçakla marul kestiğimizde vitamininin kaybolacağına inanırım bir tek ben. Gerisi fasafiso.

Asıl şaşırdığım konuysa bu kitap çok okundu diye hemen evlilik kafalı bir devam kitabı yazmak. Ya, bırakın kadın hayatını yaşasın lan?! Neden hemen everiyoruz bi önceki boşanmanın acısı geçsin diye dünyayı gezen kadını?

Vallahi içim sıkılıyor. Bence siz bunu bırakıp Tibet'te Yedi Yıl'ı izleyin. İyidir.

(03 Kasım 2010, İstanbul)