Melankolikim

Yonja'dır, Feysbuk'tur (bunlara ne deniyorsa işte, sosyal paylaşım ağları filan mı?) çeşitli alanlarda profillerinde mütemadiyen siyah-beyaz, melankolik gibi, babalar'ın deyişiyle ufka-bakar-gözleri-nemli fotoğraflara yer veren kızlara sesleniyorum:

Ben sizi hiç anlamıyorum, bana kendinizi bi anlatır mısınız?

Hayatı süperötesi giden; arkadaşları en bi kral arkadaş, en bi dost olan; her an herkese şımarabilen ve bu şımarmaları kesinlikle garip karşılanmayan ve tanıştığınızda etrafa neşe saçıyor olan ve en çok konuşan ve sesi teee sokak kapısından duyulan... bir kişi olduğu halde, sanki hayatta tutunacak bir dalı kalmamış gibi pozlar vermek nedir allaseniz?

Ben bilemedim. Ben bu aralar hiçbir şey bilemiyorum zaten. O yüzden, bana anlatsınlar istiyorum tüm samimiyetimle. Beni koruyun-kollayıncılık mıdır bilinçaltında; çünkü erkekler güçlü kadınları sever ama güçsüzleri seçerler midir? Bu işin raconu bu mudur?

İyiymiş.


-ama mütemadiyen dedim, bir olur iki olur, profesyoneldir, arkadaş çekmiştir güzel olmuştur falan, öyle değil-

ben bu fotoğraflara baktığımda hep şu alttaki gibi bir kompozisyon görüyorum: