Çimme günlüğü

Bugünü bayağıdır duymadığım ve kullanmadığım bir sözcüğe adıyorum ve kendisini cümle içinde kullanıyorum: "Biz bugün çimdik."

Bu 23 Nisan'da, çimlerdeki öğrencilerin yerini biz aldık. Bakan koltuğuna yalandan oturmaktan daha mutluluk verici olduğuna emin olun.

Yeşilliklerde yuvarlanasımız var demiştim ya, kalktık okuluma gittik. Yanağını sıktığımın okulu! Çok özlemişim alternatif çimlerde oturup etrafta sotelenmiş çiftlere (get a room!) sarmayı; yandaki grubun konuştuklarını, dünyayı kurtarışlarını dinlemeyi; muhabbet etmeyi / susmayı; yatıp gökyüzüne, erguvanlara bakmayı ve kısacık bir süre için bile olsa hiçbir şey düşünmemeyi başarmayı çok özlemişim!

Bundan üç yıl önce, yine 23 Nisan'da fotoğraf çekmiştik okulda; babalar, İrem, Pedram ve ben. Tekrar bir araya gelecek olmanın; daha doğrusu tekrar bir araya geleceğini bilmenin gerginliği vardı İrem ve Pedram'ın üstünde, babalar ve ben ise mutlu bir çifttik. Öyle zamanlarda insan ayrılığı hiç düşünmüyor. Öyle zamanlarda insan, ayrılırken aklına gelen "acaba biz de bir gün bu gerginliği yaşayacak mıyız?"ı da hiç düşünmüyor.

Okula arabayı park ederken tarihi fark edip, anlattım bunu Vec'e. Dinledi. Böyle şeyleri anlattığında insanı eski erkek arkadaşını özlemekle yargılamayacak, üstünden ne kadar zaman geçtiğini hatırlatmayacak veya kafasını başka tarafa çevirmeyecek adamlar lazım insana.

Sonra uzunca bir süre oturduk okulda birkaç kişi, biz de üşümeye başlayana kadar Derya'yla yazsal planlardan bahsettik, 'aslında Zeitgeist'a gitsek ne güzel olurdu'dan, onların geçen yılki Çeşme maceralarından, road trip'lerin güzelliğinden, hani yamaç paraşütü yapacaktıklardan, haftasonu kaçabilmeklerinden... Konuştuk öyle, yapmak istediğimiz ama çevremizdekilerin üşengeçliğine kurban giden planlardan konuştuk. Düşünmesi bile güzel, onları düşünürken yılda 15 gün olan iznimiz çok azdı.

Yine de enseyi karartmamak lazım, geçen yıl listeme aldığım Assos-Cunda-Bozcaada üçlemesinden birine gitmeyi garantileyip iznimi aldım bile! Böyle düşününce insan "hepsini görürüm, her şeyi yaparım lan, ne ki" diyor kendi kendine. Biz de evrene verdik pozitifi, verdik pozitifi. Hadi hayırlısı...



(23 Nisan 2010)