Bi Sokakta Hayat Var! hikayesi vardı, bildiniz mi? İşte o ortaya çıkmış sonunda:
Ünlü olduk muhabbeti yapıp Andy Warhol'a bağlamayacağım; ama akışı takip edip sorulara yanıt verdim. Sitenin hepten yalan olduğu çıkan sonuçtan belli: Gecelerin hakimiymişim! (Darkwing Duck mıyım neyim, Allah beni kahretmesin...)
Gerçi "hacı, en iyisi ev" dememek için şehrin göbeğinde oturuyoruz ama ani bir kararla Bebek'te üç-beş tur atmışlığım var mı, yok. Milletin "ulan otur otur nereye kadar, kalkıp bi dolaşalım, iki tek atalım" dediği saatlerde eve girmeyi tercih ettiğimden, dışarı çıkacak halim de olmuyor. Ben de 6'da eve girip yemeğimi pişirsem, 9'da o yemeği yakma yürüyüşümü yaparım tertemiz.
Olsun, ben her an Beşiktaş'a inebilme, Taksim'e arabasız gidebilme ihtimalimi sevdim. Bir de Tuborg'u sevdim, hatta bana burnumun yerini şaşırtan kırmızı tuborg candır benim için (belalı birasına atfedilen öykü için, büyütüp bakınız).
Efes de, hayat dolu sokaklar da kusura bakmasın artık...
(26 Temmuz 2010, Ortaköy)
Kalbim Unutmuyor
3 hafta önce
1 yazmadan duramayan var!:
başlığına katılıyorum
Yorum Gönder