Kız

kendimde kızlığa dair bir ibare gördüm, sevindim. sevinecek durumda değildim ama sevindim yine de. mENSO iyi güzel ama, hep olmuyor. insan arada kıza benzediğini hissetmek istiyor. insan arada kıza benzediğini başkaları hissetsin istiyor.

bir daha yanımda, hakkında "acaba?" düşüncesi taşıdığım bir adamın bana "erkek gibisin, ne iyi" demesini istemiyorum. herkesle olmaz. kırılıyorum artık.

***

kıskandım. birini kıskandım, kendimi gördüm kıskandığım kişide, onun birine "gel yanıma otur" demesini önce yadırgadım, sonra fark ettim ki o demese, ben diyecekmişim.

ya da içimden diyormuşum.

uyuyamadım.

***

etrafındaki diğer kadınları mütemadiyen uzaklaştırmaya çalışan, hırslarına yenik düşmüş kadın yöneticileri eleştirip dururken orda burda, özel hayatımda öyle davranıyor olmam... ilginç.

bu yaşadığım minicik kıskançlık anının aynısını, bundan 2 ay kadar önce kalabalık bir partide de yaşadım. bütün bakışlar üzerimde olmasın, ama belli gözler en azından yokluğumu fark etsin istedim. sonra, bir arkadaşa bir arkadaşı yapsak iyi mi olur, yoksa hayatımız cehenneme mi döner diye düşündüm. sonra fesatlığıma kızdım. sonra belli de olmaz bu işler, ooo herkes kimlerle çıkıyor, dedim. hiç belli olmaz...

bana bir yararı var mı, yok.
kendi hayatımı cehenneme çeviriyorum işte...

uyu bellatrix. her şey olacağına varır.