naçizane (altı): Barışıvermek

Öyle arkadaşlıklarım var ki biten, arkalarından aylarca, yıllarca üzülüyorum ve kesinlikle kestirip atamıyorum.

Haklı olduğumu; daha doğrusu bir hatam olmadığını kesin olarak bilsem bile; başkaları bunu onaylasa bile. Aslında karşımdakinin zayıflığına, tutarsızlığına, kararsızlığına kızması gereken ben olsam bile.

Tek bir şey var o üzüntüyü ayakta tutan: Bir gün karşı karşıya geldiğinde o konuşmadığımız günlerden birinde, bir dürtüyle "salak!" deyip karşılıklı, sarılıvermek düşüncesi.

Hani açıklamalar, özürler, arabulucular olmadan... Barışıvermek.

O arkadaşlıklarımın bunu hak edecek değerde olduğunu düşündüm (, düşünmek istedim) hep. Bir tanesi, eski bir tanesi beni yanılttı. Bir kısmından hala umutluyum.

(Ağustos 2009)