Birisi bana çıksın desin ki: "Olmaz".
İnandırıcı olsun ama, Candan Erçetin gibi "olmaz" dediğinde "lan gerçekten olmazmış" dedirtsin; veya çok sevdiğim, çok inandığım biri olsun. İnanacağım. Valla. Ve kendimi alıştıracağım, ve vazgeçireceğim. Kendim üstünde o kadar hükmüm var (hiç kaybedemediğim bir hüküm. O "ayakları yere basan" kişilik benim aslında).
Pozitif bir nötrlük ile negatif bir nötrlük içinde salınıp duruyorum yoksa - sıfıra-sıfır-elde-var-sıfırla orijinde takılırken, kendimi eksenin en soluna nasıl yerleştireceğim?
Yapamıyorum.
(25 Ekim 2009, İstanbul)
Kalbim Unutmuyor
3 hafta önce
0 yazmadan duramayan var!:
Yorum Gönder