...ve ben, başlıyorum.

Aslında uzun zaman olmuştu başlayalı, hatta ben aslında kendimi bildim bileli yazıyorum; "sabah kalktım, kahvaltı ettim, okula gittim"lerle başlayan ve bugüne uzanan günlüklerim(/haftalıklarım/aylıklarım belki), hala kilitli çantamda duruyor yatağın altında.

Hani bi yerde çok önemli bir şey oluyordur da bir fotoğraf çekersin ya o anı hatırlamak için, yabancı bir ülkede bir restoranda Tarkan çalarken saçmasapan bir fotoğraf çekmek gibi, veya peşinden koştuğun sincabın hızına yetişemezsen de anlamsız bir boş dal fotoğrafı çekmek gibi filan... Veya bir Şebnem Ferah şarkısı gibi: "senin gördüğün yanağımdan süzülenler / asıl içimde içinde yüzdüğüm bir deniz var" ama her zaman üzüntülü olmayan. Benim günlükler de o hesap. Hep ufak bir korkuyla yazdım, "okunabilir" korkusuyla, az yazdım, ben okudukça hatırlıyorum o anları, hissettiklerimi, aptallıklarımı, "yaşıma göre çok olgunmuşum"larımı, kendimce deliliklerimi, aşklarımı, hayalkırıklıklarımı... Bir cümle okuyorum, bir yıl geçiyor gözümün önünden.

Aslında hep okunsun diye yazdım ama ben yaşarken değil -mümkünse-, hani ölsem cenazeme kimler gelir diye düşünen ve bunun için biraz da heyecanlanan biri olarak, o günlüklerde kimler varsa onlar okusunlar istiyorum; ben seviyorum ya kendimi başkasından okumayı/dinlemeyi, onlar da sevsin istiyorum.

Uf, kısa bir girizgah olacaktı bu (ama benden de öylesi beklenmezdi)

Evet, uzun zaman olmuştu başlayalı ama insanlara açalı o kadar da olmadı - burada tekrar başlıyorum her şeye yeni baştan, daha önce yazdıklarım, seçtiklerim, ondan sonrakiler, bundan sonrakiler... Hep üç nokta, yazıya başlarken üç nokta - çünkü öncesi vardır içimde bir yerlerde; bitirirken üç nokta - çünkü son nefesimi daha vermedim.

Şu an sayfalarca yazmaya meyilli bir dönemimdeyim yine. Bu dönem geçer gider biliyorum; bu hevesim azalsa da, geçmez. Hem üzgünken iyi edebiyat parçalarım ben ("bilirim acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir") ama umalım da, çok mutluyken de iyi yazayım bu defa, elim kaleme gitsin, kafam kim bilir neredeyken...

Bir StepS daha çıkarmış edasıyla "Keyifli okumalar" demek isterdim ama içimden şu geçiyor:
Neyse, şey...