Galiba ben hiçbir zaman "abi benim sevgilim yarın bilmemnereye gidiyo, o yüzden seninle şu zaman buluşabilirim" diyecek; aklının bir köşesindeki ajandayı bu şekilde kontrol etse de, bunu açık açık söyleyecek bir insan olmayacağım.
Bu durumda bana kimse "lan ben züğürt tesellisi miyim, dış kapının mandalı, şemsiye tutacağı, makarna süzgeci miyim?" dercesine gülmeyecek.
Ondan sonra da ben kimseyi, bana kızmak için sürekli bir bahane bulmakla itham edemeyeceğim.
///
Bu iki oldu. Kızmak için bahaneye ihtiyacım var sanki. Şimdiye kadar üttüklerim yeter, en çok bahane bende var.
EN
BİRİNCİ
BENİM.
Kayıtlara geçsin.
Kalbim Unutmuyor
3 hafta önce
0 yazmadan duramayan var!:
Yorum Gönder