Ben yazarken, paragraf sonlarında tekrarlar yapıyorsam eğer, bunun müsebbibi Zeyyat Selimoğlu'nun "Aramızdaydı O Gün" öyküsüdür.
Bu kadar basitçe nasıl insan etkilenir, büyük dayımdan öğrendim.
(Hakkıyla uygulayabiliyor muyum, sanmam. Ama biliyorum en azından.)
Bahçelerde Börülce
1 yıl önce
1 yazmadan duramayan var!:
DALLLLLLLLGA GECIORSUN BELLA!!!
anlatmaya nerden giriceimi bilemedim..
1. okuyorum, cok begendim ozellikle de bu bahsettigin hikayeyi. 10 uzerinden 10 cidden de..
2. okurken (ilk hikayeyi atladim, onu son okumak istedim) ve bitmek uzere son hikaye kaldi, yani cogunu okudum anlayacagin gibi, ve boyle yapiodum bak arada bir dusunuyorum kendi kendime deli deli aydinlanma yasiyorum: "ya resmen uslup benzio bella'yla.. oha cok iyi.." bazi yerdeki noktalamanin verdigi tonlamalar ve bu dedigin gibi tekrar edilen laflar filan..
kitabi tam bitirdiimde senle bunu tartisicaktim ki ne goriim!
<3
v
Yorum Gönder