Hiçbir şey olamazsa metin yazarı olur.

Öyle şeyler görüyorum ki, "işini ciddiye almamak" diye bir etiket açıp altına bunları listeleyesim geliyor. Bunlar genelde, niyeyse ve ne yazık ki yazarlık, metin yazarlığı ve gazetecilikle ilgili şeyler oluyor, üzülmüyor değilim ülkede yazma işiyle ilgili şeylerin bu denli ciddiyetsiz yapılışına. Absürdlükle salaklık arasındaki ince çizginin çok ötesine geçmiş bazı insanlar.

Sanki "hiçbir şey olamazsam metin yazarı olurum" düşüncesi hakim gibi etrafta. Bu insanın içinden gelmesi, okulunu okuması, kendini geliştirmesi gereken bir mecra değilmiş gibi. Tam da bu sırada, de'yi ayrı yazmanın kendilerine çok zor geldiğini her fırsatta dile getiren bir grup basiretsiz insanın, "babam beni Rus edebiyatıyla büyüttü ama de'leri ayrı yazmak zorunda mıyım yani yea" diye beyanat veren bir "yazar"ın küçüklü büyüklü harflerle yazılan ergen rumuzunu doğru yazdığını görüyorum. Kimlerin örnek alındığına, nelerin önemli addedildiğine bakıyorum, ağzım açık kalıyor.

Şaşırıyorum. Şaşırdığıma da şaşırıyorum hani...

kaynak: facebook