uçurtma haline

bizim de ne süslü uçurtmalarımız vardı,

alıp başlarını gitmediler mi?
gözümüzden bile esirgerdik
hangi birinin ipi kaldı elimizde?

(Rıfat Ilgaz)

Bir aralar mutluluktun, huzurdun, serinliktin, özgürlüktün, ışıktın kendin kadar bana da. Havalandın, havalandıkça daha çok havalandın. Yanında değildim, arkanda değildim; ipin ucundaydım artık. Kesildim, nefesten. İpin ucunda olan herkes gibi.

Ama sen uçacaktın yeter ki. Havalan, havalan, havalandıkça daha da zorlaş, daha zor olsun tutması seni (kimin tutması? önemsiz). İpini zorla, yüksel, yüksel, rüzgarı arkana alma rahatlığında, huzurunda olma hiçbir zaman, ne demiş Churchill, ona karşı durmalısın, o zaman yükseleceksin ancak! Zorla biraz daha, sen çektikçe iplerin kessin ellerini (kimin ellerini? önemsiz).

Sen özgürlüğün sembolüsün. Daha iyi bir isim olamazdı senin için. Buyruk, belki. Ama başına olacaksa. Başına buyruk, tek başına, buyruk.

Bu yurtsuz kalbine, uçurtma haline, sana da yazıklar olsun.
(Ama sen uç yeter ki.)

görsel, bir arkadaşımdan, bizzat kendisi.