kimseye yazamadın da üstelik.

Kendimi bir Türk filmindeymişim gibi hissediyorum. Sahne bilindik, bir adam bir kızı kendinden nefret ettirmeye çalışıyor. O filmleri izlerken hep "yea tanımıyor musun karşındakini, o böyle bir şey yapabilir mi, belli işte özellikle kendini kötü göstermeye çalıştığı" deniyor ya... Tövbe, bir daha demeyeceğim. Gerçekten şüpheye düşüyormuş insan. Ciğerini bilse, konduramasa da falan, şüpheleniyormuş çünkü bu gerçek hayatmış, her şey olurmuş.

Fiziksel zararlar... Fani şeyler... Peki bu ruhumuz ne olacak?

Sana ne ulan, sana ne, ben kendimi zehirleyerek öldürüyorum belki, belki başka bir şey düşünmek için sigara içiyorum, sana ne? Hem, çok da umurundaydı sanki. Çok umursuyordun, çok.

Sen git... Tövbe.