bir kalemde bil yaptığını

Tanıdığım, çok sevdiğim insanların üzülmesini kötü olsunlar, beter olsunlar diye istiyor değilim. İnsan canının bir parçasının harap olmasını ister mi?

İstemez.

Ben üzüntünün, kederin onlara "ben ne yaptım ya?" dedirteceğini, akıllarının başlarına geleceğini düşünerek istiyorum bunu ki, yeniden canımın parçası olsunlar, yeniden seveyim onları eskisi gibi. Yoksa başka insanların söyleyebileceği şeyler akıllarını başlarına getirmeyecek. Bir kalemde bilmeliler yaptıklarını, ancak kendileri.

Eğer böyle olmayacaksa, eğer değişilmiyorsa, o zaman herkes çok mutlu olabilir ve ben değersizlik kabuğuna çekilebilirim. O zaman belki inanırım işte.

görsel.