Koop Island Blues

Bir arkadaşımın sevgilisiyle tanıştım geçenlerde. Sevgilisi; uzun, inişli çıkışlı bir ilişki yaşadığı, artık bizim ayrıldılar-mı-yoksa-beraberler-mi'lerinin hesabını tutamadığımız eski erkek arkadaşının tıpkısının aynısıydı. Fiziksel olarak tabi.

Hayır bu aynısı dediğim bir tip değil; yani "ben esmerlerden hoşlanırım", "ben sarışın severim" gibi değil. Aynı işte saçıyla başıyla gözlüğüyle kıyafetiyle boyuyla... Aynı.

Tamam, Nash Equilibrium. İstikrarlı bir kişilik, ne güzel işte. Şöyle bir şey de diyen var gerçi ama kimseyi töhmet altında bırakmak istemem (tıklayınız). Yine de şaşırtıcı değil mi be abi? Ne bileyim, belki ben gereğinden fazla şaşırmışımdır. Belki gerçekten o tipte bir çekicilik vardır o kişiye göre ve zaten herkes de karşısındakinin önce gülüşüne sonra da o ağızdan çıkana bakıp tav olmuyordur.

Aman neyse. Onu bırak da ben sana başka bir şey göstereyim, tip mip deyince aklıma geldi şimdi. Uykusuz ile tanıdığım Cihan Ceylan'ın kadın-erkek ilişkilerine dair isyanlarından bir-iki kuple:
Adam haklı abi. Ben genelde erkek tarafıyımdır zaten ama adam da gerçekten haklı yani! :)

(11 Şubat 2010, Fulya)

Yazarın kendine notu: Kendi diyen kendi olur.