naçizane (on sekiz): Evlenmek

"İnsan evlenemeyeceği biriyle neden çıkar?"

Beni ruhsuz, duygusuz ve hesapçı gibi gösteren bu lafı ilk söyleyişim değil; belki başımda kavak yelleri esmesi gereken bir zamandan bu yana aynı şekilde düşünüyorum. Bunu söylediğim herkes; evleneyim diye bekleyen arkadaşlarımdan bana yazan adamlara kadar herkes ama herkes, saçmalama! dedi bana.

İyi de, çok mu garip bir şey söylüyorum gerçekten? Çıktığımız herkesle evliliğe giden bir ilişkimiz olmuyor tabi ki ve ben de bundan bahsetmiyorum. Çıkmak tanımına bakmak lazım önce, herkesin ilişki anlayışı farklı. Yargılamayacağım kesinlikle. Fuckbuddy aramıyorsa insan kendine, 'öylesine takılalım'cı biri değilse o zaman karşısındaki insan ile kendini beraber görebiliyor olması gerekmez mi?

Öngörebileceği bir süre için bile yanyana göremiyorsa insan kendini biriyle, o insanla en baştan neden yanyana dursun?

Belki ben evliliği (safça, belki) ilişkinin kronolojisinde normal saydığım içindir. Şimdi keyfime bakayım da, ileride güvenebileceğim ve tiksinmediğim bir adam bulur evlenirim, demediğim içindir. Etrafı mutsuz evliliklerle çevrili biri olarak, biriyle beraber mutlu olunabileceğine inanmak istediğim içindir.
Sinem'in halası mutlu bir evlilik yaptı bildiğim kadarıyla. Ve bu mutluluğun içinde bir nasihat vermiş Sinem'e: "Boşanamayacağın adamla evlenme." Aynen katılıyorum. Boşanmak gerektiği konusunda dahi anlaşamayacağın adamla evlenmemek demek, evliliğin boşanma ile biteceğine emin olmak demek midir?

Beni yüzünde inanamaz bir ifade ile karşılayan tüm arkadaşlarım, önce buna yanıt versinlerdir :)