Yalnızlıkta 11. yılımı bitirirken o kadar huzurluyum ki! Sanırım ilk kez bir yıldönümünde bu kadar keyifliyim, o yüzden bunu yazmam lazımdı. Kendime acıma: 0 Muazzam.
Öyle ki, aklımda bir fikir bile var. Reductio Ad Absurdum fikrimi genişletmek ve her bir olmayan için hikayeyi uygun bir noktasından (halihazırda n kez hayalini kurup da n kez yanıldığım o noktalardan birinden) çevirip, öyle sonlandırmak. Sürüyle mutlu son.
Bu fikirle biraz oynayacağım.
2 yazmadan duramayan var!:
Bulunduğun yer Yazının Sıfır Noktası'nı (ya da Barthes'a uyup Derecesi mi demeliydim?)anımsattı bana.
Her halükarda, bu fikrin nereye çıkacağını merak ediyorum.
2020'nin senin adına iyi geçtiğini umuyorum, her ne kadar şu anda şartlar olağandışı olsa da.
(Yolum tesadüfen düştü bloguna ve bayağı ilgimi çekti yazdıkların)
2020 benim adıma da herkesten daha iyi geçmiyor. Daha kötü geçmediğini umarak devam ediyoruz, önümüzdeki yıllara bakıcaz. Temel neşeleri kaybetmemeye çalışıyorum :)
Yorum için çok teşekkürler.
Yorum Gönder