sonunu sonra-

baktığınız her şey size yazılacak bir hikaye çağrıştırıyorsa
ve siz buna rağmen atalet içinde yüzüyorsanız,
bitmişsiniz demektir.

bir şey var, kayıp, bulamıyorum onu. o yazmamı engelleyen, oraya buraya fotoğraf, çizim, alıntı, görsel kaydederken aklımda olan her şeyin uçup gitmesine sebep olan şey, zamansızlık değil sadece. sadece dikkat dağınıklığı değil. sadece kendimi daha değişik, daha güzel bir şeyler yazmak zorunda hissedip oraya buraya çiziktirdiğim ve sonunu sonra getiririm diye bıraktığım notlar değil, plansızlık değil - belki hiçbiri, belki de hepsi birden.

sonunu sonra getiremiyorum, çünkü o sonra hiç gelmiyor.

mutsuzum aslında da kitaplarıma abanarak, yazmayışımın acısını çıkarıyorum sanki. sanki onlar varmış gibi klavyeyle, kağıtla aramda.

çok mutsuzum hiçbir yere varamayacak olduğumu idrak ettiğim için.

bu kadar işte.